‹ Terug naar overzicht

De fiscus mag al eens een foutje maken

Als belastingplichtige moet u er in principe goed op letten dat u fiscale documenten zoals aanvragen, aangiftes, bezwaren, … tijdig bij de juiste dienst binnenbrengt. De deadline laten passeren is onherroepelijk, maar een document naar de verkeerde dienst sturen, kan in heel wat gevallen nog wel rechtgezet worden. Maar ook de fiscus mag dergelijke foutjes maken.

Feiten

Een belastingplichtige had nagelaten om zijn aangiften tijdig of correct in te dienen. De fiscus belastte hem dan maar op basis van de gegevens die zij hadden. De gewestelijke directeur gaf de belastingplichtige gelijk en besliste de aanslag opnieuw te laten vestigen maar dan op basis van betere gegevens.

De belastingplichtige was hier niet mee akkoord en stapte naar de rechter die hem echter ongelijk gaf. De belastingadministratie vestigde dus een nieuwe aanslag. De belastingplichtige trok opnieuw naar de rechter maar die rechter beslist dat de termijn om de vordering in te stellen, verstreken was en verwierp dus de voorziening.

De advocaat vergeten

Het bleek echter dat de belastingplichtige gevraagd had om de directoriale beslissing niet alleen aan hem te betekenen maar ook aan zijn raadsman. Een interne regel van de belastingadministratie schrijft voor dat als de belastingplichtige door een raadsman werd vertegenwoordigd, die raadsman een kopie krijgt van de beslissingen. Dat was hier niet gebeurd. De belastingplichtige zelf had de beslissing wel ontvangen, maar de advocaat niet. Volgens hen was de termijn om de vordering in te stellen daarom nooit beginnen te lopen.

In het verleden zijn dergelijke zaken nog voor rechtbanken en hoven gebracht maar de kwestie werd nooit zo duidelijk uitgeklaard als in dit geval. Mag een belastingplichtige erop rekenen dat zijn advocaat, die hem tot dan toe steeds heeft vertegenwoordigd, een kopie krijgt van alle beslissingen zodat deze op basis van zijn algemeen mandaat het nodige kan doen om de belangen van zijn klant te behartigen?

Behoorlijk bestuur

Er is sprake van behoorlijk bestuur als de overheid (belastingadministratie of enige andere overheidsinstantie) door een bepaalde houding bepaalde verwachtingen schept. Het is jarenlang een punt van discussie geweest in rechtsleer en rechtspraak maar het Hof van Cassatie is in het algemeen van mening dat het “legaliteitsprincipe” voorrang heeft op de beginselen van behoorlijk bestuur. Een houding die tegen de wet is, kan geen rechtschapen verwachtingen creëren bij de burger.

Maar die discussie is hier strikt genomen niet aan de orde: de belastingadministratie heeft in haar eigen onderrichtingen het principe opgenomen dat de raadsman van een belastingplichtige ook de beslissingen ontvangt. Dat is niet contra legem. In het dossier had de belastingadministratie dat steeds gedaan, alleen nu, deze ene keer niet. Is dit een schending van de regels van behoorlijk bestuur?

Eigen verantwoordelijkheid

Het Hof van Cassatie is niet overtuigd.
Het feit dat de belastingadministratie in strijd met de eigen onderrichtingen de raadsman van de belastingplichtige niet heeft geïnformeerd over de directoriale beslissing, ontslaat de belastingplichtige er niet van om er voor te zorgen dat zijn belangen binnen de wettelijke termijn in rechte worden verdedigd.

U mag er bijgevolg niet blindelings op vertrouwen dat uw advocaat de documenten ontvangen heeft en het nodige zal doen om uw belangen te verdedigen. Als u dit soort communicaties krijgt, doet u er in elk geval goed aan om zo snel mogelijk in contact te treden met uw raadsman om af te spreken welke stappen mogelijk zijn. De fiscale termijnen zijn van het grootste belang en de fiscus is behoorlijk onbuigzaam op dat punt. Zelfs als zij ... een foutje heeft gemaakt.

‹ Terug naar overzicht

Nuttige links